به نقل از «طرفداری»

مانوئل نویر: با اخراج تونی تاپالوویچ، احساس می‌کنم قلبم را از جا کنده‌اند؛ این بی‌رحمانه‌ترین چیز در حرفه من بود

تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۱۵۸۷۴

مانوئل نویر در مصاحبه‌ای مفصل در مورد روز‌های سختی که پس از حذف از جام جهانی پشت سر گذاشته، صحبت کرده است

به نظر می‌رسد چند هفته اخیر تاثیرات زیادی روی مانوئل نویر گذاشته باشد. حذف از مرحله گروهی جام جهانی برای دومین بار متوالی و حواشی بازوبند (One Love) سپس مصدومیت در حین اسکی کردن، جذب یان زومر توسط بایرن مونیخ با 8 میلیون یورو، اخراج تونی تاپالوویچ مربی دروازه بان‌های بایرن مونیخ و دوست صمیمی‌اش که از سال 2011 و از زمان ورود نویر به مونیخ با او کار کرده و همچنین متهم شدن به فاش کردن اطلاعات داخل رختکن بایرن از جمله موضوعاتی بودند که کاپیتان 36 ساله باواریایی‌ها در این مدت باید به آن‌ها کنار می‌آمده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طرفداری | حال مانوئل نویر به تازگی در مصاحبه‌ای مفصل با رافائل هونگشتاین از نشریه اتلتیک که بخش اول آن را به شما تقدیم شد، درباره این موارد صحبت کرده است. نویر در بخش اول درباره حذف زود هنگام تیم ملی آلمان، حواشی قطر و وضعیت مصدومیتش، صحبت کرده بود.

سپس به خانه برگشتی

 قرار بود 19 دسامبر برای تعطیلات به ایسلند بروم. تا پیش از این تاریخ نمی‌توانستم این‌کار را کنم. روز اول در خانه نشسته بودم و حس مزخرفی داشتم. نمی‌توانستم آرام بگیرم. در ابتدا بازی‌ها را نمی‌خواستم ببینم زیرا نمی‌توانستم این را تحمل کنم. بنابراین در روز اول رفتم و 10 کیلومتر دویدم و در روز بعدی نیز باز همین کار را تکرار کردم. سپس متوجه شدم که این به من انگیزه می‌دهد. کدام دروازه بانی برای دو روز متوالی 10 کیلومتر می‌دود؟ فقط یک احمق این‌کار را می‌کند. من که چنین کسی را نمی‌شناسم. از لقب دوران جوانی‌ام «هایپر» (دارای انرژی‌ای به طور غیر عادی) استفاده کردم زیرا آن موقع همیشه در حال حرکت بودم. دوچرخه سواری، تنیس، من آدمی هستم که برای ورزش باید به بیرون از خانه برود تا با طبیعت در ارتباط باشد. من این‌طوری تعادلم را به دست می‌آورم.

این از نظر عاطفی و روانی، همه چیز برای من سخت بود. تا متوجه شدم که این یک درمان برای من است. دیگران با روانشناسان صحبت می‌کنند یا با یک محرم، اما من می‌دویدم. در روز سوم با دوستانم به یک پیاده روی طولانی و روز چهارم به یک تور اسکی رفتم. من بیش از 30 سال است که اسکی می‌کنم. این یک تفریح برای من نیست بلکه آن را مانند نانوایی رفتن می‌دانم. به یک کوه محلی در نزدیکی مونیخ رفتیم. از آن بالا می‌روید و سپس از شیبش برای پایین آمدن با اسکی استفاده می‌کنید. اسم «شوابن رونده» رویش گذاشتیم زیرا برای بالا رفتن از اسکی لیفت، هزینه‌ای نمی‌گیرند.

و این زمانی بود که مصدوم شدید  پایم به چیزی زیر برف گیر کرد. شاید 10 یا 12 کیلومتر بر ساعت سرعت داشتم. این مانند رفتن به ایشگل یا سولدن نبود  (نام دو تا از پیست‌های اسکی کشور اتریش) بلکه یک کوه محلی بود. یک فعالیت تمرینی برای بازگرداندن روحیه‌ام بود. بار‌ها در این پیست اسکی کرده بودم. آن را مانند یک بازی کودکانه می‌دانم.  وقتی احساس کردی که پایت شکسته، چه چیزی در ذهنت می‌گذشت؟ 

 اول از همه امیدوار بودم که شدید نباشد. دعا نکردم اما به دروغ به خودم گفتم: «این خیلی بد نیست، چیز بزرگی نیست». برخی بهتر با چنین درد‌هایی کنار می‌‌آیند و برخی دیگر که تجربه‌اش را ندارند، ممکن است برای‌شان بسیار سخت باشد. از آنجایی که در بایرن بازی‌های پر دردسر زیادی را پشت سر گذاشتم، آستانه تحمل من بسیار بالا است. تمام مدت کاملاً هوشیار بودم و وقتی معلوم شد وضعیتم چقدر بد است، دوستانم در مورد واکنشم شگفت زده شدند. آن‌ها می‌دانستند که یک چیزی ایراد دارد اما تصور نمی‌کردند انقدر جدی باشد.

آیا ترسیدی که این باعث می‌شود حرفه‌ات به پایان برسد؟ 

 نه؛ وقتی معلوم شد قابل درمان است، مطمئن بودم که همه چیز خوب پیش خواهد رفت.

آیا این احساس را داشتی که باشگاه را از خود ناامید کرده‌ای و حال آن‌ها باید بدون تو کار کنند؟ 

بله؛ نه بلافاصله پس از آنکه وارد بیمارستان شدن اما پس از عمل جراحی، یک عکس از خودم در گروه واتساپی‌مان گذاشتم و عذر خواهی کردم. من آدم ترسویی نیستم که بخواهد مخفی شود. همه چیز را به طور کامل توضیح دادم.

واکنش مدیران بایرن مونیخ چه بود؟ 

آن‌ها شوکه شده بودند. هیچکس در ابتدا نمی‌توانست چیزی بگوید. شاید به همین دلیل نسبت به من کمی محتاط بودند. من می‌توانم این را درک کنم. پس از جام جهانی، مقابله با ناامیدی که داشتیم برای بازیکنان آسان نبود.

آیا عذاب وجدان داشتی؟  

به خاطر اینکه برای افرادی که باشگاه را اداره می‌کنند، کار زیادی ایجاد کردم و ممکن بود به تیم آسیب بزند، بله؛ من نمی‌خواستم چنین اتفاقی بیافتد. وقتی اسون اولرایش عملکرد خوبی دارد، من خوشحال‌ترین آدم روی زمین هستم. همان حسی که او نسبت به من دارد. وقتی یان به تیم آمد، به مدیران گفتم که مشکلی با آن ندارم و فکر می‌کنم خوب است که دروازه بان بزرگی در تیم داریم. برای من مهم است که چه اتفاقی در بایرن می‌افتد و به دورنمای کلی آن نگاه می‌کنم نه اینکه فقط به خودم، درد‌هایم فکر کنم. من یک حرفه و کار دارم و بخش مهمی از تیم و باشگاه هستم. من می‌خواهم باشگاه و تیم تا حد امکان، موفق باشند و این مهم‌ترین چیز برای من است. 

اولیور کان گفت که از واکنش شما به جذب یان زومر، شگفت زده شده است 

برای مدت زیادی است که یان را می‌شناسم و می‌دانم که آدم و همچنین یک گلر خوب است. باشگاه یک راه حل عالی برای این مشکل پیدا کرد. برای من مهم بود کسی آنجا باشد که خیالم را راحت کند. با این حال اسون اولرایش نیز گلر فوق العاده‌ای است. اما برای من، این یک واکنش طبیعی از سوی باشگاه بود. وقتی تیم و باشگاه موفق باشند، همه ما سود خواهیم برد. حتی من که با عصا در خانه نشسته‌ام.

جذب یان زومر یک موضوع به حساب می‌آید اما آیا درست است که بگوییم اخراج تونی تاپالوویچ مربی قدیمی شما یک چیز کاملاً متفاوت است؟ 

این ضربه سختی به من زد. 

چه کسی تو را باخبر کرد؟ 

 مسئولان باشگاه مرا باخبر کردند. غافلگیر کننده بود. برای تونی نیز همین‌‌طور. من در کل این را درک نمی‌کنم. واقعاً به من ضربه زد.

شما دوستان صمیمی نیز با یکدیگر بودید و این قضیه را سخت‌تر هم می‌کند 

تونی همیشه در کنار ما بود. همه این را می‌دانستند. او یازده سال و نیم تنها برای من کار نمی‌کرد بلکه برای کل گلر‌ها، کادر فنی و باشگاه کار می‌کرد. ما توانسته بودیم همیشه زندگی حرفه‌ای و خصوصی خود را از هم جدا کنیم. می‌دانم شاید به نظر برسد که حرف‌هایم غیر قابل باور است اما می‌توانم تفاوت بین این دو را تشخیص دهم. برای من، این ضربه سختی بود. احساس می‌کردم که قلبم دارد از جا می‌کند و این بی‌رحمانه‌ترین چیزی بود که در زندگی حرفه‌ایم تجربه کردم و باید بگویم من تجربیات زیادی از این دست داشتم.

برای مثال هنگامی که در سال 2011 از شالکه به بایرن مونیخ پیوستید، هواداران شالکه به شما فحش می‌دادند و برخی اولترا‌های بایرن نیز نمی‌خواستند در تیم‌شان باشید 

 این بی‌رحمانه بود ولی من پوست کلفتی کردم. اما آنچه که اکنون اتفاق افتاده در یک سطح دیگر است. همه ما ناراحت شدیم و گریه کردیم.

گریه کردید؛ واقعاً؟ 

 فکر می‌کنم که واضح باشد. تونی در بین کل تیم محبوب بود.

 توماس مولر نیز با او به طور علنی خداحافظی کرد و بر نقش او در موفقیت تیم تاکید داشت

 زمانی که من و تونی به بایرن آمدیم، توماس در اینجا حضور داشت. تونی مصاحبه شغلی خود را در خانه یوپ هاینکس انجام داد. چه چیزی برای یوپ مهم بود؟ اینکه چه کسی می‌تواند مناسب تیم باشد و شما چه نوع شخصیتی دارید. پس از کسب بیش از 30 جام و سال‌ها تجربه در این حرفه، تونی اصلاً عوض نشده بود. 

به شما گفتند که دلیل اخراج تونی تاپالوویچ چه بوده است؟ 

دلیلی وجود نداشت که بتوانم آن را درک کنم. چیز‌هایی گفته شد که با آن‌ها موافق نیستم. چیزی که من شنیدم، این‌گونه نبود که امکانش وجود نداشته باشد تا افراد با حرف زدن مشکل‌شان را حل کنند.

آیا فکر می‌کنید ادعای الکساندر نوبل مبنی بر اینکه از زمان پیوستن به موناکو، تاپالوویچ هرگز با او تماس نگرفته است، روی این تصمیم مدیران تاثیر گذاشته است؟

من نمی‌توانم چنین چیزی را تصور کنم. تونی مسئول انتقال نوبل به بایرن در سال 2020 بود. او زمانی متوجه استعداد الکس شد که هیچ باشگاه دیگری از آن خبر نداشت و سپس بالافاصله جذب او را به باشگاه توصیه کرد. او کار‌های زیادی برای من، الکس، اسون و کریستین فروختل کرده است. در تمام این سال‌ها، هرگز نشنیده بودم که مربی‌ای حرف‌های منفی درباره تونی بزند. از پپ گواردیولا، کارلو آنجلوتی و نیکو کواچ می‌توانید بپرسید. 

اخبار منتشر شدند که تونی تاپالوویچ به شما از کادر فنی، اطلاعات می‌داده است 

 نه؛ صد درصد نه. تونی هرگز در زمان هیچ مربی‌ای این‌کار را انجام نداده است.

یولیان ناگلزمان گفته که تاپالوویچ و او هیچگاه همکاری خوبی با یکدیگر نداشته‌اند. این را چه طور توضیه می‌دهید؟

نمی‌توانم در این‌باره چیزی بگویم. من عضوی از تیم مربیگری نیستم. 

وقتی تونی تاپالوویچ اخراج شد، چه حسی داشتید؟ فکر می‌کنید این اقدامی برای آسیب رساندن به شما بود؟ 

 من به همه چیز از جمله آینده‌ام در باشگاه فکر کردم. اما سران بایرن به من اطمینان دادند که این‌طور نیست. گفتم با دلایل مطرح شده موافق نیستم و احساس می‌کنم که شنیده شدم. اولیور کان تنها در مورد واکنشم به جذب یان زومر صحبت نکرد بلکه در مورد دورنمای این اتفاق نیز با هم صحبت کرده‌ایم. فکر می‌‌کنم او از این واقعیت که من قوی بودم، خوشش آمد. اما من باز هم می‌گویم، این مرا خیلی غافلگیر کرد. ولی در نهایت تصمیم باشگاه است و من باید آن را بپذیرم.

شما چه برداشتی از این اتفاق دارید؟ 

 این یک ناامیدی بزرگ از نظر جنبه انسانی و نحوه برخورد با یک کارمند ارزشمند بود. در بایرن مونیخ، ما می‌خواهیم متفاوت باشیم. مانند یک خانواده باشیم و بعد اتفاقی می‌افتد که هرگز تا پیش از آن تجربه‌اش نکرده بودم. این برای همه از جمله باشگاه، تونی، کادر فنی و همه دروازه بان‌های تیم که شامل من هم می‌شود، ناراحت کننده است. با این وجود، می‌خواهم بگویم که از یک سو من انسان هستم و از طرف دیگر، یک حرفه‌ای به حساب می‌آیم.

این چه تاثیری روی رابطه شما با یولیان ناگلزمان دارد؟ 

این بدان معنی است که با یولیان ناگلزمان صحبت می‌کنم و به طور حرفه‌ای با او کار می‌کنم. ما با یکدیگر خیلی رو راست هستیم. او می‌داند که من چه جایگاهی دارم، برای رفاه باشگاه چگونه مبارزه می‌کنم و هرگز مانعی بر سر راه نخواهم بود. من بخشی از تیم هستم و به عنوان یک کاپیتان، مسئولیت‌های ویژه‌ای دارم. 

تونی شوماخر (دروازه بان سابق تیم ملی آلمان) به شما توصیه کرده بود که پس از مصدوم از تیم ملی آلمان خداحافظی کنید و تمام تمرکز‌تان را روی بایرن مونیخ بگذارید 

همه می‌توانند توصیه کنند. اما باید ببینم که چگونه به میادین باز خواهم گشت. وقتی زمانش برسد، مثل همیشه به خودم در آینه نگاه می‌کنم و حقیقت را می‌گویم. اگر توانایی‌اش را نداشته باشیم، کنار می‌کشم. اما انتظار نداشته باشید که چنین اتفاقی بیافتد. 

به عنوان یک فوتبالیست که زمان زیادی را صرف غلبه بر شک و تردید‌هایت کرده‌ای، آیا می‌توانی با خودت صادق باشی؟ 

 خب؛ اگر به خودم دروغ بگویم که فایده‌ای ندارد. من جاه طلب هستم و اهدافی برای خود دارم اما اگر به خودم و تیم آسیب بزنم، نمی‌توانم خوشحال باشم. تا پیش از جام جهانی، سال بدی نداشتم. این واقعیت که مردم نسبت به من شک دارند به خاطر انتظارات بالایی است که از من وجود دارد. من راه و روشم را تغییر ندارم و احتمالاً مشکل همین است. مردم عادت کرده‌اند که مانند یک سوییپر کیپر توپ را دفع کنم. آن‌ها نمی‌دانند اگر این‌کار را نکنم، مهاجم مقابلم یک موقعیت عالی به دست خواهد آورد.

 

آیا هنوز از فوتبال لذت می‌بری؟ 

 قطعاً؛ من اکنون یک بازیکن پیر هستم و وقتی به گذشته نگاه می‌کنم، با بازیکنانی مانند ایلیکا اولیچ و دنیل فن بویتن در بایرن هم بازی بوده‌ام. اما اینکه با بازیکنان جدیدی هم بازی هستم، چیز خوبی است. همیشه یک تیم جدید وجود خواهد داشت اما من هنوز اینجا هستم. اگرچه حس می‌کنم که برخی از دیدن بازیکنان قدیمی، خسته شده‌اند.

اولیور بیرهوف (مدیر ورزشی و فنی سابق تیم ملی آلمان) شاید نمونه‌ای از این موضوع باشد. پس از سال‌ها حضور در آلمان، مجبور شد سمت خود را ترک کند. آیا این‌کار او به نظر شما اشتباه بود؟ 

 من می‌دانم که اولیور همیشه بهترین‌ها را برای تیم می‌خواست.

اما مگر همه این را نمی‌خواهند؟ 

 برخی خود را در اولویت قرار می‌دهند. برای همین چنین چیزی گفتم.

آیا با هانسی فلیک برای ادامه کارت در تیم ملی آلمان، توافق کرده‌ای؟ 

با هانسی فلیک و همچنین آندریاس کروننبرگ (مربی دروازه بان‌های تیم ملی آلمان) در تماس هستم. هانسی مطئناً این فرض را در نظر می‌گیرد که من باز خواهم گشت و همه توانم را به کار خواهم گرفت. من مطمئنم که از پس آن بر می‌آیم.

 فرض کنید در تابستان آمادگی کامل خود را به دست آورده‌اید و یان زومر نیز تا آن زمانی توانایی‌ها خود را ثابت کرده است. همچنین مارک آندره تراشتگن و کوین تراپ نیز عملکرد خوبی در تیم ملی آلمان داشته‌اند. چه اتفاقی می‌افتد؟

 هر کسی که بهترین باشد، بازی می‌کند. اگر بخواهم بازی کنم، باید بهترین باشم. همیشه همین‌طور بوده است.

اخبار داغ

استوری آرش رضاوند برای علی دایی تونل استقبال از سیاوش یزدانی / فیلم فرد از قوانین طلایی اریک تن هاخ می‌گوید گل کریستیانو رونالدو به الفتح از روی نقطه پنالتی (النصر ۲-۲ الفتح) سرخیو راموس: خوشحالم که دوران رنج‌آور رقیب مسی بودن به سر آمده

منبع: طرفداری

کلیدواژه: تیم ملی آلمان جذب یان زومر مانوئل نویر بایرن مونیخ دروازه بان جام جهانی صحبت کرده حرفه ای همه چیز برای من

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۱۵۸۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کسی که اجازه نداد جای خالی پائز احساس شود

به گزارش "ورزش سه"، تمرینات تیم ملی والیبال ایران در حال پیگیری است و بازیکنان دعوت شده در تلاش برای نشان دادن خود به کادر فنی هستند. اما در روز هایی که موریسیو موتا پائز به دلیل حضور در تیم باشگاهی‌اش هنوز به ایران نیامده بود، پیمان اکبری نفر اول کادر فنی تیم ملی به شمار می‌آمد و بر عملکرد ملی پوشان نظارت داشت.

پیمان اکبری که تقریبا با اکثر این بازیکنان در مسابقات باشگاهی همکاری داشته، به خوبی از پس تمرینات بر آمد و اجازه نداده جای خالی و غیبت موریسیو موتا پائز احساس شود.

پیمان اکبری که پس از چندین سال دوباره به کادر فنی تیم ملی بازگشته است حالا امیدوار است این بار با پائز برزیلی فرانسوی دومین صعود به المپیک را تجربه کند. اکبری چندین سال دستیار کولاکوویچ در تیم ملی بوده است و تجربه خوبی در این زمینه دارد.